Από τη Δώρα Καπλανίδου
Υλικά:
Εκτέλεση:
Υπογράμμιση:
Ένα έθιμο από τα παλιά που ξεκινάει από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Μεγάλο Σάββατο
Η «κυρά-Σαρακοστή» λειτουργούσε ως ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο το οποίο βοηθούσε «τους παλιούς» να μετρούν τις εβδομάδες που μεσολαβούσαν από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Μεγάλη Εβδομάδα. Συνήθως, ήταν η ζωγραφιά, μιας γυναίκας με μαντήλι στο κεφάλι, επτά πόδια, σταυρωμένα χέρια –επειδή προσευχόταν– και χωρίς στόμα, διότι νήστευε όλη αυτή την περίοδο. Κάθε Σάββατο, ξεκινώντας από το Σάββατο που ακολουθούσε μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυρά-Σαρακοστή «έχανε» ένα πόδι. Το τελευταίο μάλιστα, το οποίο κοβόταν το μεγάλο Σάββατο, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας το τοποθετούσαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης ή σε αποξηραμένο δαμάσκηνο και σε όποιον τύχαινε, του έφερνε καλή τύχη (κάτι σαν το φλουρί της Βασιλόπιτας)! Εκτός από αλατόζυμο, ένα ωραίο υλικό που επειδή έχει πάρα πολύ αλάτι δεν χαλάει για πάρα πολύ καιρό η Κυρά-Σαρακοστή μπορεί να φτιαχτεί επίσης από χαρτί και πλαστελίνη.
- 540 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρίσεις
- 200 γραμμάρια αλάτι
- 250 γραμμάρια νερό
- γαρίφαλο, για την διακόσμηση
Εκτέλεση:
- Βάζουμε τα υλικά για το ζυμάρι σε ένα μπολ και τα ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ελαστική και ωραία ζύμη.
- Παίρνουμε την ζύμη, την τυλίγουμε με μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο για μία ώρα.
- Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160° C στον αέρα.
- Αφού παγώσει ανοίγουμε ένα φύλλο και πλάθουμε την Κυρά Σαρακοστή φτιάχνοντας το σώμα, τη φούστα, το πρόσωπο, τα πόδια της, τη διακοσμούμε όπως θέλουμε και τη βάζουμε σε ένα ταψί το οποίο έχουμε στρώσει με λαδόκολλα.
- Ψήνουμε για 20 με 30 λεπτά.
- Μας ενδιαφέρει να στεγνώσει και όχι να «ψηθεί».
Υπογράμμιση:
Ένα έθιμο από τα παλιά που ξεκινάει από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Μεγάλο Σάββατο
Η «κυρά-Σαρακοστή» λειτουργούσε ως ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο το οποίο βοηθούσε «τους παλιούς» να μετρούν τις εβδομάδες που μεσολαβούσαν από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Μεγάλη Εβδομάδα. Συνήθως, ήταν η ζωγραφιά, μιας γυναίκας με μαντήλι στο κεφάλι, επτά πόδια, σταυρωμένα χέρια –επειδή προσευχόταν– και χωρίς στόμα, διότι νήστευε όλη αυτή την περίοδο. Κάθε Σάββατο, ξεκινώντας από το Σάββατο που ακολουθούσε μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυρά-Σαρακοστή «έχανε» ένα πόδι. Το τελευταίο μάλιστα, το οποίο κοβόταν το μεγάλο Σάββατο, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας το τοποθετούσαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης ή σε αποξηραμένο δαμάσκηνο και σε όποιον τύχαινε, του έφερνε καλή τύχη (κάτι σαν το φλουρί της Βασιλόπιτας)! Εκτός από αλατόζυμο, ένα ωραίο υλικό που επειδή έχει πάρα πολύ αλάτι δεν χαλάει για πάρα πολύ καιρό η Κυρά-Σαρακοστή μπορεί να φτιαχτεί επίσης από χαρτί και πλαστελίνη.
Καλή επιτυχία
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου