Μεσαίο του νομού Θεσσαλονίκης Ένα χωριό με προσφυγική ιστορία

Γράφει η Ρούλα Λαζαρίδου.

Το σημερινό Μεσαίο, ονομαζόταν στα Τούρκικα  (ΤΣΟΜΑ- ΜΑΧΑΛΕ) που σημαίνει, ημέρα αργίας, και γιορτής των Τούρκων. Αργότερα  21-11-1949 το χωριό ονομάστηκε Μεσαίο.

Οι πρώτοι πρόσφυγες του χωριού άρχισαν να έρχονται γύρω στα 1920.

Το χωριό ήταν ένας μικρός συνοικισμός, που κατοικούνταν παλαιότερα από 15 οικογένειες Τούρκων. Βέβαια οι πρώτοι κάτοικοι που ήλθαν ήταν έλληνες Πόντιοι, οι οποίοι εκπατρίστηκαν, με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 με τη συνθήκη της Λωζάνης  και την Σύμβαση Ανταλλαγής Πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Έτσι δεν βρήκαν κανένα Τούρκο , παρά μόνο έναν  Έλληνα βλάχο που ονομαζόταν Θεοχάρης.

Οι πρώτοι  Έλληνες Πόντιοι κατάγονταν από την επαρχία Κοτυώρων  ή (Ορτούς), όπως ονομάζεται στα Τούρκικα, περιοχής  (Τραπεζούντας) και συγκεκριμένα από τα μικρά χωριά ( ΓΟΥΖΟΥΛΤΖΙΑ ΧΑΣΑΝ) και (ΤΟΜΟΥΖΑΛΑΛ περιοχής ΛΕΦΤΙΑΡ). Άλλοι κατάγονταν από την περιοχή ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ (ΝΙΞΑΡ) και πολύ λίγοι από την περιοχή ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ- ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑΣ.

Η επιβίωση των προσφύγων ήταν πολύ δύσκολη τα πρώτα χρόνια της ζωής τους στο Μεσαίο έως το 1931, που ήταν η χρονιά κατά την οποία τους διανεμήθηκε ο πρώτος κλήρος  χωραφιών και αργότερα το 1959  ο δεύτερος. Ασχολήθηκαν για την επιβίωση τους με την γεωργία και την κτηνοτροφία.

Βέβαια το πρώτο και βασικότερο πρόβλημα των χωρικών ήταν το νερό, που αναγκαζόταν να το κουβαλούν στους ώμους των 500 μέτρων απόσταση. Άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισαν ήταν η έλλειψη  Εκκλησίας και σχολείου.

Τα προβλήματα εκείνης της περιόδου  (όπως σπίτια,  νερό,  πρώτες βοήθειες , ανεργία) κατάφεραν να ξεπεραστούν με την προσπάθεια όλων των κατοίκων και της τοπικής κοινότητας.